De partner en workshop met de staf

Het internet in Ethiopië is voor alle sociale media geblokkeerd, dus een week lang geen mogelijkheid om iets te posten, helaas

Dinsdag 29 november

Het ontbijt is niet echt inspirerend, een eitje en wat droog brood. Dus hadden we gisteren wat fruit, yoghurt en kaas gekocht. Na wat heerlijke aardbeien met yoghurt en een lokaal stukje jonge kaas, worden we rond acht uur opgehaald door Ferew.

Aangekomen is er een groep vrouwen aan het sporten. Als ze ook gaan volleyballen, kan ik het niet laten om mee te doen, gezellig! Marlies oefent haar Arabisch.

Dan back to business. Samen met Ferew en Tsion, de financiële vrouw en accountant, bespreken we de hele bureaucratische procedure als iemand naar Ethiopië terugkeert met ons terugkeerprogramma. Vooral het gedoe met verschillende wisselkoersen levert oefenstof.

Tsion is verlegen om Engels te praten, maar is snel van begrip. Ze doet naast haar werk een master studie voor accountant, bijna iedere avond lessen en dan ook nog huiswerk. Zeker de helft van de staf doet naast het werk een studie.

We lunchen in een Grieks restaurant met moussaka en kip kebab, heerlijk en meer dan voldoende.

In de middag bespreken we de workshop van morgen met de staf. We willen graag meer inzicht krijgen in het werk van de organisatie om tot een capaciteitsontwikkelingsplan te komen. Daarnaast willen ze graag wat leren over facilitatie in groepen en over het opstellen van projectvoorstellen. Een uitdaging om alles in het programma te passen. Ik ben de rest van de dag en avond bezig er een leuk programma van te maken.

Aan het eind van de middag praten we met de groep van zo’n 15 vrouwen die uit het Midden Oosten terugkomt. Wat die vrouwen allemaal hebben meegemaakt! Iedereen wil graag vertellen hoe het er aan toe gaat. Vooral huishoudhulpen die gevlucht of uitgezet zijn. Vaak geen cent overgehouden, salaris ingehouden, of geleend door de bazin, gestolen door de kinderen, lange werkdagen, nooit het huis uit, lichamelijke klachten en ga zo maar door.

Wat willen ze nu terug hier gaan doen? De organisatie leert ze keuzes te maken en geeft een klein startkapitaaltje voor een kleine winkeltje of een training.

Na werktijd gaan we met Ferew een biertje drinken op een leuk terras met uitzicht richting de bergen. De hele stad wordt zo langzamerhand volgebouwd met enorme hoge gebouwen; 10 verdiepingen is niks. Allemaal lelijk. We praten veel over de situatie in Ethiopië en de expansie van Addis.

Terug in het guest house eten we moe en voldaan een mango op het balkon.

Woensdag 30 november

Na een heel kort nachtje, vroeg op. Vandaag de workshop met de staf. Na de voorbereidingen komt iedereen opdagen, een jong team met veel enthousiasme en ideeën. Veel discussie, vragen, ideeën, er wordt geluisterd, gelachen en we horen persoonlijke verhalen.

We eten samen een heerlijk vegetarische Ethiopische maaltijd met Injera.

Trouwens wie lust er geen banketstaaf en een stroopwafel.

Als ik in de middag over projectvoorstellen wil praten, is er geen elektriciteit. Heel onhandig. Improviseren en creatief zijn. Dat is lastig na toch al een lange dag. De Happy Horse maakt weer veel goed.

We zetten alle ideeën op een rijtje en maken er een actieplan van. Dat geeft weer een hoop energie.

Iedereen gaat iets doen op zijn/haar eigen werkgebied, zoals contact zoeken met andere organisaties of professionals, een onderwerp uitzoeken, een nieuwe ruimte ingericht voor de counseling, en van elkaar leren door gebruikt te maken van ieders expertise.

Met Million, Tsion en Ferew kletsen we na over de workshop onder het genot van een biertje. Heineken heeft zich nu ook in Addis gevestigd en die moet ook getest worden. Marlies en ik eten een Indiase maaltijd. Moe en voldaan terug op de kamer en languit.